BIR ROVIY RIVOYATI (MANZUMA)
Bu asli bir rivoyat,
Misli muborak oyat.
Tinglangiz, aylay bayon,
Bo‘lsin sizlarga ayon.
Uzoq o‘tgan zamonda
Xosiyon degan tomonda.
Bu hodisa bo‘lgandir,
Jumla yoron bilgandir.
***
Qalb qalqdi, buzdi dilni,
Bir mujda ezdi dilni.
Xabar tarqaldi asta,
«Shoh emish og‘ir xasta».
U edi oqil, odil,
Boshqarishga xo‘b, qobil.
Endi kim bo‘larkin shoh?
O‘zing panoh ber, olloh!
Kimdan yog‘ar sharofat,
Yoxud kimdan falokat,
Debon xalq ko‘p yig‘ladi,
O‘z qalbini tig‘ladi.
Maslahatga bo‘lib jam’,
Keldilar yosh, qari ham.
«Kim endi shoh bo‘ladi?
Kimning ko‘ngli to‘ladi?»
Birov «ul»- der, birov «bul»
Yurakka tushdi g‘ulg‘ul.
Birov der: mayli bog‘bon,
Bo‘lsin bizga mehribon.
Oqsoqol der: «shoh tirik,
Undan so‘rab ko‘raylik.
Qolaversa, o‘g‘li bor,
Balki, bo‘lar hukmdor.»
Kirib bordi oqsoqol,
Shoh yotardi bemajol.
O‘rinlatgach duoni,
Anglatdi muddaoni.
Oqsoqol ko‘ngil berdi,
Shoh esa shunday derdi:
«El bo‘lsa bas, tinch ham to‘q,
O‘zga manfaatim yo‘q.
Kim bo‘lsa, mayli bo‘lsin,
Faqat yurt ko‘ngli to‘lsin.»
Oqsoqol der: « bu chigal,
O‘zingiz etgaysiz hal.»
Xon qaddini ko‘tardi,
Shu so‘zlarni aytardi:
«Unday bo‘lsa, qirq go‘dak,
Keltirmog‘ingiz kerak.
Kelsin qirqta chaqaloq,
Bo‘lsin injiq ham yig‘loq.
So‘ngra sozingiz sozlab,
Kuy tarating parvozlab.
Kuy eshitilg‘on hamon,
Qay biri unga tomon,
Jim bo‘lib, qarab qolsa,
U kuyga quloq solsa,
Eshitsa jim, o‘shal on,
Yurtga bo‘lsin nasli xon!»
***
Bu jahoniy iroda
So‘z borar ne borada?
Kimki, san’atga shaydo,
Unda mehr huvaydo.
San’atni kim e’zozlar,
Dilni shafqatga sozlar.
Bu bir shunchaki qissa.
Chiqaring undan hissa.
Rahimboy JUMANIYOZOV
O’zbekiston Yozuvchilar va Jurnalistlar uyushmasi a’zosi